 |
| Ακούστε Ζωντανά! |
01 Mort Shuman - Sorrow
Καλησπέρα, Σπίρτα! Ελπίζω να είστε καλά σήμερα. Το γατί σας δεν διανύει την καλύτερη περίοδο της ζωής του, σας τα είπα τα νέα, αλλά όπως λέει και ο αρχαίος σοφός shit happens.Για όσους δεν το έμαθαν, η απώλεια ενός πολύ αγαπημένου προσώπου θα κρατήσει το στόμα μου κλειστό, για το μεγαλύτερο μέρος της εκπομπής, που το λες και καλό.
Μερικοί θα σκεφτούν, ότι ναι, εντάξει, δεν ζεις κάτι μοναδικό, όλοι βρεθήκαμε σ’ αυτή τη θέση κάποιες στιγμές και αναγκαστήκαμε να πούμε το οριστικό αντίο σε πρόσωπα αγαπημένα και θα συμφωνήσω απόλυτα.
Έστω κι έτσι όμως, θα συμφωνήσουμε όλοι πιστεύω, ότι δεν είναι όλα τα πρόσωπα ίδια. Κάποια πρόσωπα τυχαίνει να μας έχουν επηρεάσει περισσότερο από άλλα και η παρουσία τους να μας στιγμάτισε, να μας διαμόρφωσε και να μας άφησε ανεξίτηλα σημάδια. Είναι πρόσωπα με τα οποία ταυτίστηκες κάποια χρονική στιγμή στη ζωή σου ή και σε ολόκληρη τη ζωή σου και αυτό το κάνει λίγο πιο δύσκολο. Νοιώθεις σαν να παίρνουν μαζί τους και ένα κομμάτι δικό σου φεύγοντας. Νοιώθεις λίγο ανάπηρος, όπως και νάχει.
Χωρίς πολλά λόγια, σήμερα θα δώσουμε το βάρος στη μουσική. Όχι οτιδήποτε μουσική, αλλά κομμάτια που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με συνδέουν με το πρόσωπο αυτό. Κομμάτια που άκουγα να παίζουν, παιδί ακόμα, που φέρνουν στο νου χαρούμενες στιγμές, αλλά και άλλα, που συνδέονται και μου θυμίζουν την μοναδική σχέση που είχα με το αγαπημένο αυτό πρόσωπο.
Γιατί μουσική; Γιατί η μουσική γιατρεύει. Μπορεί να λέμε ότι ακούμε μουσική ανάλογα με την διάθεση, αλλά συμβαίνει και το αντίθετο. Εμένα τουλάχιστον πάντα αυτό μου συμβαίνει. Συμβαίνει δηλαδή η μουσική να διαμορφώνει την διάθεση σου. Να σε ανεβάζει ή να σε ρίχνει στα τάρταρα, ανάλογα με το τι επιδιώκεις την κάθε στιγμή. Ανοίγεις ένα διάλογο με την μουσική.
Τι μου φέρνει στο νου το επόμενο τραγούδι; Τα καπνοτόπια, ένα βιβλίο που μοιραστήκαμε οι δύο και μας απασχόλησε πολλές φορές στην κοινή πορεία μας. Tobacco Road. Στίχος κλειδί; Get a job, save some money, get rich and old and bring it back to Tobacco Road. Γιατί ότι και να κάνουμε, όπου και να πάμε, πάντα γυρνάμε εκεί που ξεκινήσαμε. Νόμος της φύσης αυτό.
2 Tobacco Road
Θα παρατηρήσετε, ότι πολλά μουσικά κομμάτια σήμερα έχουν την λέξη road – δρόμος μέσα στον τίτλο ή και μέσα στους στίχους. Τυχαίο; Τι είναι η ζωή, αν δεν είναι ένας δρόμος; Κακοτράχαλος ή ασφαλτοστρωμένος, δεν έχει σημασία, δρόμος είναι πάλι. Κι εμείς τι είμαστε; Οδοιπόροι με σκονισμένα παπούτσια.Βαθυστόχαστο θα πουν κάποιοι και θα γελάσουν, αλλά ναι, η θλίψη μπορεί να γίνει πολύ δημιουργική, αποκαλύπτει την ευαίσθητη πλευρά του εαυτού μας και τον ποιητή μέσα μας. On the Road Again λοιπόν.
3 Canned Heat - On The Road Again
Ξέρετε, συμβαίνει και κάτι άλλο, όταν ζεις τέτοιες καταστάσεις. Σου έρχονται στο νου πράγματα, καταστάσεις, γεγονότα του παρελθόντος, που έζησες μεν, αλλά τα είχες τελείως ξεχάσει, πνιγμένος μέσα στην καθημερινότητα σου. Και είναι σαν μια καινούρια εμπειρία, όταν τα ξαναθυμάσαι. Μπορεί να σε γεμίσουν χαρά ή να σε ρίξουν ψυχικά, όσο ευχάριστες και αν είναι, ξέροντας ότι δεν θα υπάρξουν άλλες. Και μόνο το όνομα του αγαπημένου προσώπου, μπορεί να σε κάνει να σκέφτεσαι αυτά που κάνατε μαζί και τότε ο κόσμος σου παίρνει το χρώμα το μπλε της ομίχλης. Έτσι είναι.4 The Coasters - Down in Mexico
Κομμάτια σαν το Tango Santa Maria που ακολουθεί, με κάνουν να σκέφτομαι, ότι η ζωή είναι σαν ένα ταγκό. Δεν μπορώ να μην τα συνδέσω τα δύο. Εναλλάσσονται οι παρτενέρ χορεύοντας, αλλά τελικά χορεύεις ασταμάτητα κι όσο καλύτερα χορεύεις, τόσο πιο ικανοποιημένος είσαι από την ζωή σου στο τέλος.5 Gottan Project - Tango Santa Maria
Ανεκτίμητο αυτό το αίσθημα της κούρασης και της ικανοποίησης μαζί, σε ένα, όταν τελειώνει ο χορός. Το να μπορείς να κοιτάξεις πίσω και να δεις τον εαυτό σου και να πεις «ήμουν καλός τελικά στο χορό, χεχε».No Good Place for the Lonely! Μην έχετε καμιά αμφιβολία, ότι και αυτό το μουσικό κομμάτι για δρόμους μιλάει. Ψάχνω κάποιον να με κρατήσει, με τον τρόπο που με κράτησες εσύ, αλλά κάθε μέρα που περνάει, λέει, μου είναι όλο και πιο ξεκάθαρο, ότι κανείς δεν θα το κάνει με τον τρόπο, που ήξερες να το κάνεις εσύ ούτε θα με μάθει, όπως με ήξερες εσύ.
6 Joe Bonamassa - No Good Place for the Lonely
Ο βασιλιάς πέθανε, αλλά η ζωή συνεχίζεται και καλά θα κάνεις να έχεις τα μάτια σου στραμμένα στον δρόμο μπροστά σου. Αν υπάρχει ένα μουσικό κομμάτι, που εκφράζει συνοπτικά, όλα όσα πιστεύω για την ζωή και τον θάνατο, είναι αυτό, το This Life. Βασικά στοιχεία του, η ζωή είναι μικρή, είσαι μόνος, κοίταξε τον κόσμο κατάματα, χωρίς να χαμηλώνεις το βλέμμα, gotta raise some hell before you die.Ναι, μερικοί το έκαναν και άφησαν το στίγμα τους βαθύ και την πατημασιά τους ανεξίτηλη. Γιατί ήταν η φτιαξιά τους τέτοια. Να είναι αρχηγοί, όχι ακόλουθοι. Και έκαναν και σένα περήφανο, που ακολούθησες τα αχνάρια τους. Έστω και αν εσύ ήσουν μόνο η μικρή τους αδελφή κι ο ρόλος σου περιορίστηκε να πατάς εκεί που σου έδειχναν. Εκεί που ήταν ασφαλές να πατήσεις. Γιατί είχαν πατήσει εκείνοι πριν από σένα κι είχαν στρώσει τον δρόμο για να τον βρεις εσύ έτοιμο.
7 Curtis Stigers & The Forest Rangers - This Life (Sons of Anarchy Theme Song)
Λοιπόν θα σας εκμυστηρευτώ κάτι. Μου άρεσε πάντα να κοιτάζω παλιές φωτογραφίες, με παλιούς ανθρώπους ασπρόμαυρους και κάνοντας μια υπέρβαση, πέρα από την επίπλαστη σοβαροφάνεια της πόζας στην φωτογραφία, να πλάθω με το μυαλό μου ιστορίες, πως ήταν νέοι, αν ερωτεύονταν όπως ερωτευόμαστε εμείς, αν είχαν κι εκείνοι όνειρα όπως εμείς, αν υπήρξαν ποτέ μωρά, αν γίνονταν αστειούληδες χαριτωμένοι, νερόβραστα κολοκυθάκια και κλόουν, κάποιες άλλες στιγμές, όπως γινόμαστε εμείς, με τους ανθρώπους που εμπιστευόμαστε.Βοηθάει να ξέρετε αυτό. Σε προσγειώνει στην πραγματικότητα. Σου δίνει να καταλάβεις, ότι δεν ανακάλυψες εσύ τον τροχό κι ότι τον ανακάλυψαν άλλοι πριν από σένα. Σε ξυπνάει, σου αποκαλύπτει αλήθειες, ανάμεσα τους την πιο σημαντική, ότι οι παλιοί δεν φύτρωσαν στα δέντρα ξαφνικά, στα πενήντα, τα εξήντα ή τα εβδομήντα τους.
Μια σειρά από μουσικά κομμάτια τώρα, από αυτά που γέμιζαν τ’ αυτιά μου σαν μικρό παιδάκι, τότε που κοίταζα με δέος τον κόσμο και τους μεγάλους να στροβιλίζονται γύρω μου, στους ρυθμούς της μουσικής, προσπαθώντας να κάνω κι εγώ το ίδιο. Σας αφήνω να μαντέψετε ποιος τα άκουγε τότε στο πικάπ των 45 στροφών.
8 John Lee Hooker - Boom Boom
9 The Ventures - Wipe Out
Πιθανόν να αναρωτιούνται κάποιοι, γιατί το κάνω αυτό. γιατί δεν ακυρώνω την εκπομπή, να κλείσω πόρτες και παράθυρα, να πενθήσω μόνη μου, με την ησυχία μου. Όμως ένα πράγμα που έμαθα, ήταν ότι no matter what, show must (must) go on. Το λιγώτερο που θα εισέπραττα, άλλες εποχές, αν τολμούσα να επικαλεστώ το πένθος ή οτιδήποτε σαν δικαιολογία, θα ήταν ένα γιουχάισμα και ένα «έλα, μην γίνεσαι αστεία». Show WILL go on λοιπόν, με αγαπημένα του τραγούδια.10 The Rivingtons - Papa Oom Mow Mow
11 John Lee Hooker - One Bourbon One Scotch One Beer
Είμαι ακόμα εδώ, μαζί σας και γεμίζω το μυαλό μου με εικόνες. Μακρινές, αλλά τόσο ζωντανές, που νοιώθω ακόμα το τρίχρονο σώμα μου να παλεύει να μιμηθεί τις χορευτικές φιγούρες, όταν ακόμα καλά-καλά δεν είχε μάθει να περπατάει ίσια. «Θεατρίνα θα γίνει», ακούω να λέει, «Ζοζεφίνα Μπέικερ, τόχει στο αίμα της το show! Μαζέψτε την κάπως!».Περισσότερα τραγούδια.
12 Linda Ronstadt - You re No Good
13 The Kingsmen - Louie Louie
14 The Champs - Tequila
15 Sam The Sham & The Pharaos - Wooly Bully
Και κάπου εκεί σταματάει η μουσική, διακόπτεται ο χορός κι έρχονται να σου πουν, ότι ο άνθρωπος που έζησες όλη σου τη ζωή μαζί του, το αγόρι της φωτογραφίας, που στεκόταν πίσω σου, να σε κρατάει σαν τρόπαιο, 10 μηνών να μην πέσεις, καθώς έγερνες σαν βάρκα που μπατάριζε πότε στη μία μεριά, πότε στην άλλη, δεν υπάρχει λέει πια. Πως γίνεται αυτό; Γίνονται αυτά; Δεν γίνονται, αλλά και αν γίνονται, λες όχι, δεν μπορεί, κάτι δεν καταλάβατε. Αυτά δεν γίνονται.16 Marvin Gaye - I Heard It Through The Grapevine
Ναι, είναι εντυπωσιακό, πως οι ασπρόμαυροι άνθρωποι μέσα στο κάδρο υπήρξαν κάποτε νέοι και ερωτευμένοι. Σου δίνουν την εντύπωση, ότι δεν, όμως ναι. Συναίσθημα, έρωτας, όνειρα, πάρτι, βερμούτ, κορίτσια, χτυποκάρδια, αγωνίες, τρέλα, σβηστά φώτα, κρυφές αγκαλιές στο μισοσκόταδο, αγόρια, γοητιλίκι, νεανικές ανάσες, έξαψη και αργά ερωτιάρικα κολλητά blues, γεμάτα υποσχέσεις, for your one and only. Ένας κόσμος που τον έζησα. In vitro, από το παρασκήνιο, εκεί που βάζουν τα μικρά, για να μην ενοχλούν, αλλά τον έζησα και μπορώ να το βεβαιώσω, αν κλιθώ για μάρτυρας.17 Paul Anka - Crazy Love
18 Paul Anka - Put Your Head On My Shoulder
19 Paul Anka - You are my destiny
Και μετά, when the party is over, τα φώτα χαμηλώνουν, οι τελευταίοι εναπομείναντες φεύγουν και μένει μόνο η μουσική να παίζει κι εσύ πιάνοντας μηχανικά τα πλαστικά χρησιμοποιημένα ποτήρια, τα βάζεις μέσα στο σάκο και αναρωτιέσαι, χωρίς όμως να είσαι σίγουρη για το ποια ακριβώς είναι η ερώτηση.20 Sonny Black - Heart and Soul
Λένε, ότι το κάθε παιδί μέσα σε μια οικογένεια, διαμορφώνει την προσωπικότητα του, ανάλογα, αν είναι το πρώτο, το δεύτερο ή το μεσαίο. Εγώ ένα πράγμα που έμαθα, σαν μικρότερη αδελφή ήταν, μην τα βάζεις με τους μεγαλύτερους. Παρακολούθα τι κάνουν, αλλά μην τα βάζεις μαζί τους. Ότι και να κάνεις, θα σε έχουν πάντα. Θα σε παλεύουν, με το ένα χέρι πίσω στην πλάτη τους, θα σε παίζουν σκάκι χωρίς αξιωματικό και βασίλισσα, θα ξέρουν κάτι που δεν ήξερες εσύ, θα είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από σένα.Το λες και καλό αυτό πάντως. Κάποια στιγμή αξιώνεσαι να τους πεις, βάλε την βασίλισσα μέσα και βγάλε τον ίππο. Και χαμογελάνε, με την αυθάδεια σου, που σε βλέπουν να αποκοτιάζεις. Και βγάζουν τον ίππο και ένα στρατιωτάκι. Κι εσύ κάνεις, πως δεν το πρόσεξες αυτό.
21 Beth Hart & Joe Bonamassa - I Love You More Than Youll Ever Know
Ένα ακόμη ταγκό, αυτή τη φορά Assassins Tango. Για τους misfits, τους τρελούς, τους επαναστάτες, που αψηφούν τους κανόνες των άλλων και βάζουν τους δικούς τους. Μπορεί να γίνουν αντιπαθητικοί και να τους μισήσεις, είπε ο Steeve Jobs, αλλά ένα πράγμα που δεν μπορείς να κάνεις, όσο κι αν το θες, είναι να τους αγνοήσεις. Αυτοί, που είναι τόσο τρελοί για να πιστέψουν, ότι μπορεί ν’ αλλάξουν τον κόσμο, είναι αυτοί που τον αλλάζουν τελικά. Σηκώνουν σκόνη στο πέρασμα τους, ενοχλούν, αλλά οκ. Τι θα ήταν ο κόσμος χωρίς αυτούς;22 John Powell - Assassins Tango
Ακόμα ένα τραγούδι για τους δρόμους. Έχουμε πόλεμο κύριοι κι όποιος δεν το κατάλαβε, κρίμα! We've got a war to fight! και Roads μπροστά μας. Κι εσύ βλέπεις τον κόσμο να συνεχίζει γύρω σου και μένεις με την απορία. Μα καλά, που πάνε όλοι αυτοί; Στραβώθηκαν; Δεν βλέπουν ότι η γη ξαφνικά σταμάτησε να κινείται;23 Portishead – Roads
Είναι παράξενο πάντως, πως κάποιοι άνθρωποι σε κάνουν να πιστεύεις, ότι δεν θα πεθάνουν ποτέ, ότι είναι κάτι σε σούπερ-ήρωες, που δεν αρρωσταίνουν, δεν γερνάνε, δεν πεθαίνουν ποτέ. Κι εσύ αφελώς, ως μικρότερη, πείθεσαι. Αλλά afteral όπως λέει και το τραγούδι, we’re only human και είμαστε όλοι υπόλογοι στο νόμο της βαρύτητας. Και πέφτουμε. Και σηκώνουμε σκόνη, πέφτοντας. Και μας σκεπάζει.24 RagnBone Man – Human
Easy? Τράβα την καρδιά σου έξω και πέταξε την, λέει. Easy, λέει. Κοίτα εμένα! Ποιος το λέει; Κάποιος που τώρα πρέπει να μάθω να χρησιμοποιώ τον παρατατικό, όταν μιλάω γι αυτόν. Easy, έλεγε, με παρακολουθείς; Ναι, σε παρακολουθώ, just watch your step, bro, γιατί αυτό δεν θα είναι easy. Ή θα είναι; Surprise me, once more.25 Son Lux – Easy
Φτάσαμε στο τέλος της αποψινής μας διαδρομής, Σπίρτα. Σας αφήνω με αυτό που αφήνει πίσω της η απουσία ενός ανθρώπου. Την σιωπή. The Sound of Silence. Τραγουδισμένο με έναν ιδιαίτερο τρόπο, όπως αρμόζει στους ιδιαίτερους ανθρώπους. Αυτούς που στα ζόρια βρίσκουν την ευκαιρία που ζητάνε και έμαθαν να βγάζουν την γλώσσα στον πόνο. Για τον κακό σπόρο λέω, που όταν σε σημαδέψει με το άγγιγμα του, δεν ξαναγίνεσαι ποτέ πια ο ίδιος.26 Touch of Class - The Sound of Silence
Για όσους δεν πρόλαβαν τις ζωντανές εκπομπές Don't Mess with Cats με το Κεραμιδόγατο - The Alley Cat, οι εκπομπές διατίθενται στο Mixcloud, σε πακέτο για το σπίτι ;-)
Τώρα μπορείτε να ακούσετε σε επανάληψη τις εκπομπές του Κεραμιδόγατου Don't Mess with Cats, και στο Spirto Web Radio, κάθε Σάββατο πρωί στις 10, αχάραγα, με τον πρώτο καφέ. Bring the cake!
Τώρα μπορείτε να ακούσετε σε επανάληψη τις εκπομπές του Κεραμιδόγατου Don't Mess with Cats, και στο Spirto Web Radio, κάθε Σάββατο πρωί στις 10, αχάραγα, με τον πρώτο καφέ. Bring the cake!
Comments
Post a Comment
Εδώ μπορείς να νιαουρίσεις ελεύθερα